Edinburgh is liefde. aka from Edinburgh in Love.

Van de schrijver: Oké, nog een blog. Ik wil bij deze even duidelijk maken dat dit een EXTREEM uitzonderlijke situatie is. Ik had toevallig veel tijd en besloot daarom maar een blog te typen. De kans dat dit gebeurd is extreem klein en ik zou er maar niet te veel op rekenen.

Edinburgh is Liefde aka From Edinburgh with Love.

Woehoe! Ik ben verliefd.

Verliefd op Schotland om precies te zijn. Het is een prachtig land met vriendelijke mensen en een geweldig dialect. (en de mannen dragen soms kilts, wat wil je nog meer?)

Edinburgh is ene prachtige stad en ik heb veel foto's gemaakt, maar helaas moet ik jullie toch adviseren om zelf te gaan want mijn foto's doen de stad waarschijnlijk geen recht.

Ik kwam dus aan bij mijn hostel vrijdag middag en om te beginnen was het boven een pub, je moest 73 treden omhoog met de wenteltrap, dat was even een leuk begin. Mijn kamer was schoon en niet al te klein. Ik stopte mijn spullen in mijn kluisje om daarna Edinburgh te gaan verkennen. De stad is opgedeeld in old town (met het kasteel) en new town (wat stiekem ook al best wel oud is 300 jaar ofzo) Mijn hostel is in new Town dus ik besloot daar te blijven. Ik liep rond, bezocht een paar van de vele toeristische winkeltjes en luisterde naar schots mensen praten. Ze hebben zown fijne rollende r.

Het was half 11 en het begon donker te worden dus ik besloot om terug te gaan naar het hostel. Er was nog geen andere bagage dus ik dacht dat ik alleen zou zijn die nacht. Dat was niet waar want 5 minuten later kwamen er 4 jongens binnen stappen. 4 Nederlandse jongens. Ik werd ingelicht dat we hadden gewonnen met de voetbal en of ik mee ging om het te vieren. Ik had niet echt veel zin want ik ben nou een maal niet echt een fan van stappen. Maar hun beloofde mijn drankjes te betalen en we gingen naar de pub onder het hostel, ik zou gemakkelijk terug kunnen gaan dus.

Ik ben niet alleen eerder terug gegaan. Onze eerste pint was van het huis omdat we (naja het nationale voetbal team) had gewonnen en vanaf toen werd het alleen maar gezelliger. Ik zou niet meer weten hoe de beste jongens heten. (naja misschien een beetje, Guido, Bram Daniel en dan was er nog 1) en het was bijzonder leuk om weer eens in het Nederlands te kunnen praten. Toen de pub dicht ging om 3 gingen we terug naar het hostel en tot op heden is het me nog steeds onduidelijk hoe ik alle 73 stappen van de trap ben opgeklommen. Toen ik eindelijk in mijn bedje lag (weer bovenin een stapelbed) hebben we nog gepraat tot ik om een uur over 5 in slaap viel. Hun moesten de volgende morgen er vroeg uit ivm uitchecken maar ik bleef blij nog even liggen. Ik kwam om een uur of 10 eens uit bed gerold en na me aangekleed te hebben ging ik een ontbijtje halen bij de pub. Ik denk niet dat ik ooit ga wennen aan witten bonen in tomatensaus voor ontbijt maar goed het was wel lekker. Mijn ontbijt bestond dus uit witte bonen in tomaten saus, worstjes, gebakken eieren, spek en brood. Ik heb lunch maar geskipt.

Die middag ging ik naar Edinburgh castle, een verzameling van gebouwen en hoewel de intree een beetje duur was wel de moeite waard. Vanuit het kasteel (wat op een rots staat) had je een mooi uitzicht over de stad, the firth of forth en five. Ik denk dat ik gemakkelijk uren had kunnen kijken maar er was meer te doen. Ik liep over de royal mile en bewonderde de prachtige architectuur. Daarna hopte ik op een toerbus, je koopt ene kaartje en kunt de komende 24 uur onbeperkte met een bus rondcrossen en ook pop enj afstappen bij elke halte. Ik heb 3 keer een tour gedaan met verschillende guides want iedereen vertelde weer andere dingen en daarom weet ik nu veel van Edinburgh. Ik zag onder andere Holyrood Park, Abbey and Castle en Edinburgh Medical school. Vooral dat laatste maakte mij blij want Ducky van NCIS heeft daar op school gezeten. (ja ik weet dat hij niet echt is en daarom niet echt op die school heeft gezeten maar toch, fangirl in hart en nieren.)

(ik zit nu in de trein (duh) en we gaan langs de kust van Schotland en het is prachtig, glooiende heuvels, weilanden die gescheiden worden door heggen en de zee op de achtergrond. Ik zou hier wel willen wonen, zonder twijfel)

Na mijn toerbus avonduur ging ik uit eten want ja, je bent of vakantie of je ent het niet! En daarna ging ik naar de bioscoop, Shrek, Happily ever after in 3D. Voor mensen die nog nooit 3D hebben gezien: Je zet een bril op en er verschijnt diepte in je beeld. Bij een advertentie werd er zogenaamd een tennisbal op je afgeslagen en hoewel je weet dat het niet echt is kon ik er niets aan doen dat ik in elkaar dook. Gelukkig zag ik om me heen dat ik niet alleen was daarin.

Toen ik terug was op mijn kamer bleek ik die deze nacht te delen met een hoop Belgen en na een korte conversatie ging Ik slapen want ja, moe. Ik werd deze morgen wakker en besloot niet al te laat naar huis te gaan, compleet met de busreis naar huis ben je toch al snel een uur of 5 onderweg en aangezien ik morgen gewoon weer moet werken wil ik op tijd thuis zijn.

Ik kreeg vanmorgen een Sms'je van Linda dat Murray weer kruipt. (geen last meer van zijn arm dus) en dat de verjaardagskaart van mijn ouders waren aagekkomen, nog bedankt daarvoor.

Dit was zo ongeveer mijn weekend in Edinburgh en ik ben nu onderweg naar huis. Het is een beetje lastig typen als je word afgeleid door het prachtige landschap maar ik doe mijn best. Het is nog ongeveer 3,5 uur voordat ik in sheffield ben ik en ik denk dat ik toch nog even ga proberen om te slapen, misschien nog wat schrijven maar zeker nog even een tukje doen. 4 uur is lang om in te trein te moeten zitten. Grappig weetje: Na dat ik uit de trein gestapt ben gaat de trein nog verder tot Plymouth totdat ze daar eindelijk aankomt om kwart voor 8. Dan heb je krap 9 uur gezeten in de trein als conducteur, dat red je in Nederland niet tijdens 1 trip.

Dan bij deze nog even een reactie op alle reacties op mijn vorige blog:

Abi: Ja, ik heb je kaartje gehad, super leuk!^^

Mama en Papa: Ik had 4 uur om dit verhaal te typen, natuurlijk deed ik mijn best =P

Tante Alie: Sommige dingen veranderen niet, maar journalist lijkt me niets.

Tineke en Pim: Mijn trouwe hooligans, hier is jullie update, en verassing: Woephie!

Zo, nu dit verhaal posten, douchen en dan lekker Kip Tandoori eten!