Daar zijn we dan!

Mijn eerste verslag uit Sheffield!

Jep, ik ben veilig in Sheffield aangekomen en heb eindelijk genoeg tijd en energie om een blog te plaatsen.

Ik zal wel beginnen bij het begin.

Het begon allemaal op zondag, ik was vroeg wakker en heb de halve morgen rond gerend, en koffer ingepakt, opnieuw ingepakt, en nog een keer ingepakt, gedoucht en Nouja, je krijgt een idee. Mijn ouders waren er rond 1 uur en we vertrokken kwart over 2 vanuit Nieuwegein. We reden naar Sloterdijk P&R en gingen vanaf daar met de trein naar Schiphol. Ik was nog nooit op schiphol geweest en het was best wel spannend. Ik checkte in (wat niet vlekkeloos ging) en toen dronk ik nog wat met mijn ouders. (en Joan (en kevin)). Toen was de tijd gekomen van afscheid nemen.

Mijn moeder huilde en ik niet, iets wat ik niet verwacht had, maar ik was gewoon te zenuwachtig denk ik. Daarna huppelde ik verder, langs de douane en naar de gate, dat ging allemaal prima. In het vliegtuig zat ik bij het raampje, dat was wel tof want ik kon alles zien. Het was grappig om de wolken te zien, maar ook de kleine dorpjes en alle toffe dingen. Het is iets wat je zelf moet zien. Ik weet nu wel waarom ze zeggen dat de tijd vliegt, want hoewel het vliegen een uur duurde voelde het niet langer als een kwartier.

Ik kwam een kwartier eerder op het vliegveld dan voorspelt en het ging allemaal prima, ik had mijn koffer en was er klaar voor. Helaas duurde het meer dan een half uur voordat Richard mij op kwam halen, hij had in de file gestaan. De jongens zaten achterin in de auto en sliepen. We reden naar een soort verzameling van restaurantjes om Rory en Fergus wat te eten te geven. Na een autorit van een uur kwamen we aan bij het huis. Ik zag het huis en de babies en Linda.

We aten wat restjes van die middag en daarna ging ik naar bed, want jongen was ik moe.

De volgende morgen begon mijn dag om 7 uur. Het was ontzettend druk en alles in het engels moeten zeggen wat vermoeiender dan ik verwacht had. Om 8:20 was het tijd om Rory naar school te brengen. Ik wist dat we een heuvel op moesten, maar dit was wel boven al mijn verwachtingen. Ik heb een foto toegevoegd van een stukje van de heuvel, beeld je in dat het ongeveer 20 minuten zo door gaat. Terwijl Linda Rory naar binnenbracht met Fergus bleef ik buiten bij de tweeling, die 5 minuten zitten waren wel fijn. De terugweg was natuurlijk heuvel af, en dat was beter maar ook niet alles. Toen we thuis waren om half 10 (we hadden ondertussen Fergus naar playgroup gebracht) heb ik mijn koffer uitgepakt. Na het uitpakken van mijn koffer ben ik meegeweest naar de supermarkt, Sainsburys. Het was enorm, naast Eten hadden ze ook kleren en, nou wel heel veel. Wat mij opviel was hoe mooi de winkel was, alles was in het zwart en heel duidelijk ingericht. (gele paprika's; klein, middel en groot) Toen we alle boodschappen hadden verzameld was het al best laat en gaven we de tweeling eten in het cafetaria.

Daarna zijn we weer naar huis gegaan en hadden we lunch. Lunch is grappig hier, ze eten sla, en chips en brood erbij. Het was wel lekker. Daarna was het al weer bijna tijd om de kinderen op te halen van school. Linda's zus zou komen, daarom zou ik Fergus ophalen en mee nemen naar huis en al vast drinken indoen en snoepjes klaar leggen terwijl Linda Rory op ging halen. Terwijl we op Linda aan het wachten waren speelde ik verstoppertje met Fergus, hij is nog maar 2,5 dus vrij klein, hij kon zich overal verstoppen. Toen ik 2 verdiepingen had uitgekamd had ik hem nog steeds niet gevonden en ik was heel even bang dat ik hem kwijt had gemaakt. Toen ik naar de zolder ging riep ik zijn naam en hoorde ik: "Ik ben niet hie-hier!" (in het engels natuurlijk.) Niet veel later vond ik een giechelend hoopje onder de dekens.

Daarna was Linda thuis en die vertelde mij dat haar zus vast zat in het verkeer. We keken wat tv, oke 1 programma en we keken het 3 keer en daarna was het etenstijd. Etens tijd is wow, druk. 2 Jongens die niet direct zin hebben om te eten terwijl je een baby probeert te voeren en zorgen dat niet alles ernaast gaat. Ondertussen moet je ook nog je eigen eten opeten voordat er babies handjes ingaan of het koud is. Toen Rory en Fergus ergens anders aan het spelen waren konden Linda en Ik rustig de babies nog even eten geven. Na het eten was het badtijd, en ging iedereen naar bed. Dat was mijn eerste dag en een uur later was ik gedoucht en lag ik in bed.

Vanmorgen had Rory een soort van presentatie op school waarin ze vertelden wat ze hadden geleerd en gedaan, het was echt lief om al die kleuters zo super trots te zien. Daarna gingen we weer naar huis en dronken thee. (De engelsen drinken hele sterkte thee.) Na de thee heb ik een stuk gewandeld en foto's gemaakt van de omgeving. Helaas kan ik de foto's niet op mijn laptop laden dus helaas zijn er voorlopig nog geen foto's.

Het is hier erg tof en ik heb het vooralsnog ontzettend naar mijn zin. Kaartje zijn leuk en als je mijn adres wil moet je maar even mailen!