Levensteken vanuit Guiyang - Reisverslag uit Guiyang, China van Tamara Vels - WaarBenJij.nu Levensteken vanuit Guiyang - Reisverslag uit Guiyang, China van Tamara Vels - WaarBenJij.nu

Levensteken vanuit Guiyang

Door: Tamaravels

Blijf op de hoogte en volg Tamara

18 Februari 2012 | China, Guiyang

Hallo allemaal,

Het is inmiddels al weer een tijd geleden dat ik jullie een update heb gegeven over mijn leven hier, dus bij deze een nieuwe blog! De laatstet keer dat ik schreef deed ik een oproep om geld in te zamelen voor kachels voor het huis hier, ik kan jullie vertellen dat het is geluk! We hadden 360 euro nodig voor de 3 kachels, maar tot nu toe heb ik al €651,50 binnen! Dit is ruim 2000Y meer dan we nodig hadden, dus van dat geld gaan we andere leuke dingen doen. Het plan is om met een aantal kinderen naar de dierentuin te gaan. We gaan niet met alle kinderen om sommige er gewoon geen plezier aan zouden beleven of gewoon niet zouden weten wat er gebeurd, ze maken het niet bewust mee.

De rest van het geld ga ik besteden aan instrumenten, hoepels en waarschijnlijk een hoop praktische dingen.

Hoe ziet mijn leven hier er een beetje uit word door veel mensen gevraagd, nou dat zal ik vertellen. In de morgen doen we meestal een knutselwerkje met de kinderen en verder oefenen ik ook nog engels met een jongetje. De rest van de tijd ben ik momenteel bezig met het maken van werkbladen zodat Marianne ze alleen maar hoeft te kopieren en een muurschildering samen met Lineke. Daar krijgen jullie foto’s van zodra het klaar. Tussen 5 en 6 helpen we met het avond eten van de kinderen. Dit is ongeveer mijn dag van maandag tot vrijdag.

Om half 1 eten we hier warm elke middag vaak rijst met groente, tofu en omelet. Wat het eten betreft is het hier allemaal super lekker, culinair gezien vind ik het geen probleem om in China te blijven. Vooral tofu, waarbij ik echt een voorstelling had dat het super vies zou zijn, vind ik erg lekker. Het zal wel aan de bereiding liggen.

Verder is hier vanacht nog weer een ander meisje gekomen, haar naam is Lianne en ze komt uit Heerde. De wereld bleek nog kleiner te zijn aangezien ze bij mijn ouders in de winkel altijd dierenvoer komt halen, of haar ouders dan. Ben je in China….

Wat ook bijzonder is China, of in elk geval in het plekje waar wij zitten is dat ’s nachts het water eraf gaat. Pas om 8 in de morgen stroomt er weer water door de leidingen. In de winter zou het nog kunnen zijn dat het doen tegen bevriezen, maar in de zomer doen ze het ook. Rare jongens die chinezen.

Zaterdag gaan we altijd eerst ’s morgens naar de masseur. Ik was eerst niet helemaal zeker wat ik er van moest denken, je gaat met je kleren aan op de massage tafel liggen, vervolgens krijg je een deken over je lichaam waar je niet gemasseerd word. Ze leggen een dunne doek op het gedeelte dat ze wel masseren en daar gaan ze. Je nek doen ze met je handen, maar het meeste op je rug doen ze met hun ellebogen. De eerste keer deed het me denken aan fysiotherapie en was dan ook ontzettend pijnlijk. De tweede en derde keer, vanmorgen, was juist ontzettend fijn, op een bepaald moment deden ze iets met mijn voeten. Nu kan ik absoluut niet tegen kietelen bij mijn voeten, maar dit was wel ontzettend fijn, ik voelde mezelf zo weg doezelen. Meer dan een uur gemasseerd worden voor 4 euro is echt absoluut de moeite waard.

De afgelopen 2 keer gingen we na de masseur naar de Walmart, wat een soort Amerikaanse mega-supermarkt is, maar dan op zijn chinees. Daar halen we dan wat snacks voor de komende week en heb ik ook (neppe) uggs gehaald. Nu vind ik ze absoluut niet mooi, maar ze zijn mijn binnenschoenen, super warm en comfortabel.

Daarna gingen we naar de crea-tea om thee te drinken met een gebakje. Daarna gaan we naar Shuxi Lu, wat een enorme kledingmarkt is, ze hebben daar echt van alles. Het is gewoon leuk om rond te zwerven en te kijken. Vandaag hebben we dat niet gedaan.

Elke zondag is er eerst een meeting met buitenlandse mensen waar we samenkomen, vervolgens hebben we samen een maaltijd en gaan we weer naar huis. Vorige week hadden we een meisje uit america erbij, Anna. Morgen gaan we met haar naar Shuxi Lu, vandaar dat we vandaag niet zijn geweest. Ze woont in Pittsburgh Pennsylvania. Weer een connectie voor op reis ;).

Je kunt heel goed merken dat ze hier in dit dorp en in Guiyang geen buitenlanders gemerkt zijn. Ze staren je aan en maken stiekem foto’s achter je rug. Ook vragen ze waar je vandaan komt en lachen, ook al weten ze niet waar dat ligt.

Verder hebben we ook Djoutzen gegeten, en ik weet niet hoe je het schrijft, maar het is wel super lekker. Het is een beetje vlees met prei, ui of andere groenten in een deegje, dat koken ze dan en soms bakken ze het ook nog, echt super lekker. In tien dagen heb ik dat hier 4 keer gegeten, maar de afgelopen week gelukkig niet. Hoe lekker het ook is, er is zoiets als te veel.

Ook gaat het steeds beter met mijn chinees. Ik kan natuurlijk maar een heel klein aantal woorden, maar ik vind het al heel wat. Ik kan tot 99 tellen, verder kan ik vragen hoeveel iets kost, ik kan zeggen dat ik het niet weet of niet begrijp, ik kan ook losse woorden zoals magnetron en chopsticks. (Met stokjes eten gaat trouwens ook goed.) Verder kan ik ook ja en nee, en dat was het wel zo ongeveer.

Wat ook wel leuk nieuws is, 13 maart vertrek ik vanaf hier met het vliegtuig naar Shanghai. Ik twijfelde of ik zou vliegen of met de trein zou gaan, maar hoewel de trein een paar euro goedkoper is, scheelt het zo ongeveer 18 uur in reistijd. Ook ga ik niet alleen! Ik ga namelijk samen met Lineke, ja jullie lezen het goed, ik waag het om samen met lineke 5 dagen lang Shanghai te verkennen. Zij vertrekt weer naar Guiyang en ik neem de trein naar Hong Kong.

Ook de trein nemen naar Hong Kong bleek weer eens moeilijker dan nodig. Lineke’s terug vlucht is 18 maart, dus ik dacht, ik neem dan de trein naar Hong Kong. Blijkt de rechtstreekse trein 1 keer in de 2 dagen te gaan, en in Maart dus alle oneven dagen. Geen probleem zou je zeggen, ik neem dan de 19e de trein om de 20e aan te komen. Zo makkelijk gaat dit helaas dan weer niet. De 19e verloopt mijn visum wat betekend dat ik absoluut de 19e eruit moet zijn. Nu moet ik dus van Shanghai met de trein naar Guangzhou, om daar 5:35 in de morgen aan te komen. Daarna kan ik dus een tijdje in de stad lopen, of misschien ook niet, om uit eindelijk voor 12 uur ’s nachts in Hong Kong te moeten zijn, want dan moet ik China absoluut uit zijn.

Na een paar dagen in Hong Kong te zijn geweest, waarschijnlijk een dag of 3, vlieg ik naar Bangkok, thailand. Ik heb een super goedkope vlucht gevonden, nadeel is alleen dat je vliegt van half 11 tot kwart over 1. Midden in de nacht dus, maar voor 30 euro kun je er nog eens over na denken.

Zo, ik hoop dat jullie nu weer helemaal up-to-date zijn.

Ik kan geen garanties geven over hoe lang het gaat duren tot de volgende blog, waarschijnlijk duurt het nog wel weer even.

Ik heb wat foto’s erbij gedaan van de omgeving hier.

Oh, dan hebben we nog de vragen.

@Margreet, China is echt heel bijzonder maar ook hier in het huis zijn is een ervaring opzich, het is ook wel wat voor Jess om hier stage te lopen.

@Alie, Ja, ze dragen hier allemaal (neppe) sportschoenen. Verder weet je al hoe het bij de masseur was.

@Tineke, het omschakelen tussen Engels en Nederlands duurde even een paar uur, maar het gaat steeds beter.

@Riet de Groote, hoe dat gaat weet ik ook niet precies, in de stad gebeurd het niet zo veel, maar in de dorpen en op het platte land hebben ze wel vaker meerdere kinderen. Ze geven er gewoon 1 aan en de rest niet.

  • 18 Februari 2012 - 10:37

    De Lambertjes:

    Hoi Tamara,

    Wat fijn om weer wat van je te lezen! Vind zo mooi om te zien wat voor goede impact het al heeft dat jij daar bent en wat je voor ze kan doen en regelen!
    Tja uggs, ik heb twee paar en als je ze eenmaal hebt ben je er verslaafd aan, ze zitten zo lekker warm, net pantoffels!
    Hier gaat alles goed. De meiden hebben van de week caranaval gevierd, lieke als Lieveheerstbeestje en Miliu als prinses. Kan je eigenlijk op FB, daar staan de foto's van de dames.
    Nou meis, doe voorichtig en we hopen snel weer een mooi verslag van je te mogen lezen!
    x
    uit Hooglanderveen (Turfgat)

  • 18 Februari 2012 - 10:42

    Alie:

    We dachten al dat je Nederland was vergeten ;-). Maar als ik je verslag zo lees, heb je het heel gezellig en niet eens tijd om aan het thuisfront te denken.
    Heerlijk dat de kachels er nu zijn. Het geeft je vast wel een kick dat het is gelukt.
    Wat een armoedige straatjes. Daar zijn zelfs de Nederlandse "achterbuurten" netjes bij.
    Heb je nog steeds geen post ontvangen?
    Knuffel van ons.

  • 18 Februari 2012 - 11:31

    Papa En Mama:

    Vanmorgen heel vaak gekeken of je al had geschreven en ja het is weer een heel verhaal.
    Ik heb ook nog geld voor je liggen, ik zal het straks even overmaken.
    Tot horens/skype of mail.

  • 18 Februari 2012 - 11:51

    Papa En Mama:

    Even gespiekt naar lianne maar haar vader heet Dick haar ouders komen inderdaad wel een s hier
    Ze is ook al eerder daar geweest

  • 19 Februari 2012 - 04:55

    Tineke:

    Haha, die foto met de deur doet me denken aan Roemenie! We hadden een lange jongen in onze groep en op een dag gingen we op bezoek/klussen bij een gezinshuis. Daar kwamen we binnen en die kids zaten vol ongeloof te kijken naar die jongen en fluisterden tegen elkaar: hij is groter dan de deur! We hebben hier erg om gelachen :)
    Leuk wat je allemaal doet! Die masseur wil ik ook wel.
    Veel succes met het land uitkomen en de komende weken in het huis!
    liefs, tineke

  • 19 Februari 2012 - 11:31

    Gerrit En Els:

    Zo dat was wachten op je verhaal, ik dacht dat je ons was vergeten.Maar we hebben er weer van genoten.Op de foto's te zien is het armoe troef he daar.
    Volgens mij leeft de bevolking ook in hele kleine ruimtes met veel mensen tegelijk klopt dat of vergis ik me? Eensgezinswoningen zoals bij ons kennen ze niet of alleen de rijken, lees de corrupten,
    Is er veel werkeloosheid daar?en zo ja krijgen ze dan nog wat van de regering of ben je dan afhankelijk vd familie?
    Probeer in Bangkok in ieder geval die fiets route te doen.en er is een ingang van een kerk in de vorm van een olifantspoot niet erg veel mensen weten dat. het adres is The Erawan Museum te zien in de map of Samut Prakan probeer het maar te vinden in de tourist information
    Nou vrouwtje ga er weer van genieten en blijf gezond
    groetjes van Gerrit en Els

  • 20 Februari 2012 - 11:17

    Janneke:

    Heerlijk om je gisteren live te horen!! en nu weer even een kijkje te mogen hebben in je Chinese 'keuken' ! dank. Mmmm China lijkt me ook wel wat met die masseurs en culinaire grapjes. Ik hoop dat je nog even intens geniet van de kinderen en andere gave contacten en het prachtige land, dikke knuffel!!

  • 23 Februari 2012 - 10:41

    Adri Dijkslag:

    Tamara,
    Het is hoog tijd om te reagere. We volgen je al een tijdje. Dit met dank aan Kevin die een briefje met je gegevens mee nam.
    Het is heel verrassend en leuk om uit de eerste hand jouw ervaringen te lezen. Dat kinderhuis lijkt me leuk werk.
    Ik wens je nog veel succes en verder straks een goede doorreis

  • 23 Februari 2012 - 20:12

    Bakker Marcel Beumer:

    dit kunnen ze nooit meer van je af pakken !!blijf je hier nog lang en wat is het volgend bezoek?
    geniet ervan!

  • 19 Maart 2012 - 11:14

    Mjauw :

    Auch, jullie wc.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: China, Guiyang

Tamara

Actief sinds 24 Feb. 2010
Verslag gelezen: 450
Totaal aantal bezoekers 72972

Voorgaande reizen:

08 Januari 2012 - 16 December 2012

Mijn wereldreis!

14 Maart 2010 - 11 Augustus 2010

Engeland reis.

Landen bezocht: