Eerste bijzondere dag in Guiyang!
Door: Tamaravels
Blijf op de hoogte en volg Tamara
02 Februari 2012 | China, Guiyang
Hallo Allemaal,
Mijn eerste dag in Guiyang zit erop en wow wat een dag!
Om een uur of 9 verliet ik mijn hostel bepakt en bezakt om met de metro naar het vliegveld te gaan. Dit ging allemaal zonder problemen en ook het inchecken was zo gebeurd, ik mocht kiezen waar ik wilde zitten, had maar liefst keuze uit 5 plaatsen. Ik koos voor een plaats achterin het vliegtuig bij het raam, hopende dat er niemand naast me ging zitten. Niet om gemeen te doen, maar chinezen ruiken nogal anders dan ik prettig vind.
Na mijn tas te hebben incheckt (16,9 kg) ging ik door de metal detector. Hoewel hij niet piepte moest ik toch werden gefoullieerd, ik heb hier tenslotte een buitenlander en die worden nooit echt vertrouwd heb ik het idee. Hier fouileren mannen vrouwen en visa versa, maar toen een man mij wilde fouileren wilde ik dat toch echt niet. Ik heb even duidelijk gemaakt dat als ze dan toch wilde voelen moest dat een vrouw zijn, dat was prima, maar ik moest wel wachten.
Na te zijn goedgekeurd had ik nog een half uur voor boarding, dus ik ging even naar de wc, heb wat gegeten en gedronken om vervolgens in het vliegtuig te gaan.
Ik was de enige buitenlander in het vliegtuig, dus dat trok flink wat bekijks. Na een half uurtje vliegen kreeg iedereen een snack, het bleef een soort gedroogt barbecue vlees te zijn, best wel lekker. Verder kreeg iedereen lunch: Rijst met groente en vlees, een bakje met yoghurt ,een broodje, een bakje met fruit en een gedroogde abrikoos.
Na 3 uur vliegen landde ik op Guiyang Airport waar Hans en Marianne op me stonden te wachten. We reden naar hun huis waar ik rondgeleid werd, Karin en Lineke zijn hier ook, 2 nederlandse meisjes die hier ook vrijwilligerswerk doen, Karin gaat vandaag weer naar huis maar Lineke blijft nog een tijdje.
Gisteren, woensdag, nam Hans ons mee om hier wat te bezichten. Als eerste gingen we naar een oud chinees dorpje, en als ik zeg oud, bedoel ik ook echt oud, wel een paar honderd jaar. Daar waren allemaal winkeltjes en mensen die ons buitenlanders ook super intressant vonden. Daar heb ik een hele leuke sleutelhanger gekocht, namelijk mijn naam in Chinese letters. Nu heb ik natuurlijk niet een chinese naam, maar ze nemen de tekens voor de klanken in jou naam.
Daarna reden we door naar een heel mooi plekje in de bergen waar uitzicht hadden over een dorp en allemaal rijstvelden. Nu moet ik er even bij vertelen dat wegen hier nogal anders zijn dan in Nederland. Het is vaak niet een kwestie van de kuilen vermijden, maar eerder de kleinste kuil nemen.
Op het eerste punt aangekomen stapten we uit de auto en maakte we super mooie foto’s, china is echt een heel mooi land namelijk. Daarna zouden we hoger de bergen in rijden voor een ander platform, toen we daar bij de poort aankwamen bleek dat we 10Y per persoon moesten betalen, maar het was ook heel mistig, dus dat was niet de moeite waard, in de auto, een stuk lager konden we al geen 50 meter van ons afkijken.
We reden dus terug en zouden naar een ander platform gaan. Die konden we eigenlijk niet vinden, maar we reden toch verder in de hoop dat iemand ons kon vertellen waar we heen moesten.
Op een bepaald moment stopten we weer op een plekje met een heel mooi uitzicht om foto’s te nemen. Het manusje-van-alles was ook mee met ons, die reed namelijk en toen wij uitstapten voor foto’s ging hij het dorpje in, wij dachten dat hij naar het badhuis ging, maar toen hij terug kwam had hij een vrouw mee die ons uitnodigde in hun huis.
Het is in China heel onbeleefd om een uitnodiging af te slaan, en we waren ook wel benieuwd dus gingen we mee. Binnen op de bank zat een man in een soort van alcohol coma te slapen, zijn vrouw moest hem flink aan de haren trekken en schudden om wakker te krijgen.
Het bleek dat deze mensen vrienden waren van de chinese man die met ons mee was. Daar kregen we thee aangeboden en even later, toen wij in het huisje rond keken, bleek dat de man die voorheen nog diep in slaap was zijn vrienden had opgehaald. Die mannen gingen met ons mee naar het plekje op de berg waar we heen wilden.
Het was toen al kwart over 3 ofzo, en eigenlijk was het de bedoeling dat we naar huis gingen, maar toch niet dus. Ik ben niet helemaal de berg op geklommen, ik was halverwege al helemaal buiten adem, dus dat werd het hem niet.
Daarna reden we naar een groot waar vroeger, honderden jaren geleden, de doden werden ingezet. Je zag hier allemaal kisten opgestapeld staan. De chinese mannen die met ons mee waren vonden dat geen probleem en liepen er gewoon overheen. Ook werd er even een deksel opgetild zodat we het skelet konden zien.
Daarna liepen we door het dorpje heen, en dat was smerig, die paden bestaan uit modder en dierenpoep. Verder waren we echt een attractie in het dorp want heel veel mensen bekeken ons.
Uiteindelijk kwamen we aan bij het huisje waar we al eerder thee hebben gehad, daar gingen we eten. Tevoorschijn kwam gekleurde rijst, een grote pan met boullion en vlees en een soort soepprut van bonen en prei, het was een beetje zuurig en ik vond het niet echt lekker.
Ook werd er rijstewijn ingeschonken, ik dacht, ik drink het snel op, maar het blijkt dat als je niet meer hoeft moet je hier juist wat laten staan. Ik had mijn bakje achter me neer gezet dus niemand heeft dat gezien denk ik.
Tijdens het eten kwamen er steeds meer mannen en vrouwen om de tafel heen staan, en na het eten begonnen ze opeens te praten en naar Karin te wijzen, wat bleek nou? Ze vonden Karin heel mooi en besloten haar in klederdracht te hijsen.
Dat was een heel werk, want je krijg een soort tulband op je hoofd gewikkeld en allemaal kleding aan, uiteindelijk kreeg een man ook klederdracht aan en moesten ze samen met een Chinese fluit op de foto. Natuurlijk moest er ook gedanst worden en het was echt super leuk.
Toen we er uiteindelijk om kwart over 7 weg gingen was het al donker en moest ik heel nodig naar de wc, helaas moesten we nog een uur ofzo over een heel hobbelige weg.
Uiteindelijk waren we om half 9 ofzo weer thuis na een super bijzondere dag. Karin die had gevraagd op ze gebakken banaan konden eten die dag, en hoewel we niet op tijd thuis waren voor het avond eten, hadden ze wel wat voor ons bewaard, het was super lekker.
Na nog even geinternet te hebben en de nodige foto’s te hebben gekregen ging ik om een uur of half 11 tevreden naar bed.
Dit was tot nu toe wel de meest bijzondere dag van mijn hele wereldreis en ik had het voor geen goud willen missen.
Zaterdag gaan we naar de masseur en gaat Lineke me meenemen naar Xushi Lu, een grote kleding markt, ik ben benieuwd!
Bijna vergeten, de vragen rubriek:
Baasjes van Okkie:
Brood wat ze hier hebben is niet zo lekker als in Nederland, gebak kennen ze wel natuurlijk maar dat is heel anders dan in Nederland.
Nanda:
Ik heb al snel geleerd dat je wel flexibel moet zijn op reis, ik heb natuurlijk geen gezin of iets dergelijks waar ik mee reis, dus ik kan doen en laten wat ik wil. Best wel heel bevrijdend eigenlijk om niet vast te zitten aan een strak schema.
@Tineke
Je kunt hier echt heel veel halen, maar dingen zoals bestek en echte nederlandse producten zijn wel lastig. Alhoewel, in het tehuis waar ik nu zit hebben ze wel echte lekkere nederlandse kaas. Bestek is hier wel moeilijk te krijgen maar niet onmogelijk. Washandjes kennen ze hier niet verder heb ik nog niet echt iets gemist hier in China.
@Marije
Ik heb laatste mijn souvenier spul naar huis gestuurd, maar verder neem ik het ook mee in mijn tas ja, i heb natuurljk minimale spullen mee dus het valt allemaal wel mee.
Mijn eerste dag in Guiyang zit erop en wow wat een dag!
Om een uur of 9 verliet ik mijn hostel bepakt en bezakt om met de metro naar het vliegveld te gaan. Dit ging allemaal zonder problemen en ook het inchecken was zo gebeurd, ik mocht kiezen waar ik wilde zitten, had maar liefst keuze uit 5 plaatsen. Ik koos voor een plaats achterin het vliegtuig bij het raam, hopende dat er niemand naast me ging zitten. Niet om gemeen te doen, maar chinezen ruiken nogal anders dan ik prettig vind.
Na mijn tas te hebben incheckt (16,9 kg) ging ik door de metal detector. Hoewel hij niet piepte moest ik toch werden gefoullieerd, ik heb hier tenslotte een buitenlander en die worden nooit echt vertrouwd heb ik het idee. Hier fouileren mannen vrouwen en visa versa, maar toen een man mij wilde fouileren wilde ik dat toch echt niet. Ik heb even duidelijk gemaakt dat als ze dan toch wilde voelen moest dat een vrouw zijn, dat was prima, maar ik moest wel wachten.
Na te zijn goedgekeurd had ik nog een half uur voor boarding, dus ik ging even naar de wc, heb wat gegeten en gedronken om vervolgens in het vliegtuig te gaan.
Ik was de enige buitenlander in het vliegtuig, dus dat trok flink wat bekijks. Na een half uurtje vliegen kreeg iedereen een snack, het bleef een soort gedroogt barbecue vlees te zijn, best wel lekker. Verder kreeg iedereen lunch: Rijst met groente en vlees, een bakje met yoghurt ,een broodje, een bakje met fruit en een gedroogde abrikoos.
Na 3 uur vliegen landde ik op Guiyang Airport waar Hans en Marianne op me stonden te wachten. We reden naar hun huis waar ik rondgeleid werd, Karin en Lineke zijn hier ook, 2 nederlandse meisjes die hier ook vrijwilligerswerk doen, Karin gaat vandaag weer naar huis maar Lineke blijft nog een tijdje.
Gisteren, woensdag, nam Hans ons mee om hier wat te bezichten. Als eerste gingen we naar een oud chinees dorpje, en als ik zeg oud, bedoel ik ook echt oud, wel een paar honderd jaar. Daar waren allemaal winkeltjes en mensen die ons buitenlanders ook super intressant vonden. Daar heb ik een hele leuke sleutelhanger gekocht, namelijk mijn naam in Chinese letters. Nu heb ik natuurlijk niet een chinese naam, maar ze nemen de tekens voor de klanken in jou naam.
Daarna reden we door naar een heel mooi plekje in de bergen waar uitzicht hadden over een dorp en allemaal rijstvelden. Nu moet ik er even bij vertelen dat wegen hier nogal anders zijn dan in Nederland. Het is vaak niet een kwestie van de kuilen vermijden, maar eerder de kleinste kuil nemen.
Op het eerste punt aangekomen stapten we uit de auto en maakte we super mooie foto’s, china is echt een heel mooi land namelijk. Daarna zouden we hoger de bergen in rijden voor een ander platform, toen we daar bij de poort aankwamen bleek dat we 10Y per persoon moesten betalen, maar het was ook heel mistig, dus dat was niet de moeite waard, in de auto, een stuk lager konden we al geen 50 meter van ons afkijken.
We reden dus terug en zouden naar een ander platform gaan. Die konden we eigenlijk niet vinden, maar we reden toch verder in de hoop dat iemand ons kon vertellen waar we heen moesten.
Op een bepaald moment stopten we weer op een plekje met een heel mooi uitzicht om foto’s te nemen. Het manusje-van-alles was ook mee met ons, die reed namelijk en toen wij uitstapten voor foto’s ging hij het dorpje in, wij dachten dat hij naar het badhuis ging, maar toen hij terug kwam had hij een vrouw mee die ons uitnodigde in hun huis.
Het is in China heel onbeleefd om een uitnodiging af te slaan, en we waren ook wel benieuwd dus gingen we mee. Binnen op de bank zat een man in een soort van alcohol coma te slapen, zijn vrouw moest hem flink aan de haren trekken en schudden om wakker te krijgen.
Het bleek dat deze mensen vrienden waren van de chinese man die met ons mee was. Daar kregen we thee aangeboden en even later, toen wij in het huisje rond keken, bleek dat de man die voorheen nog diep in slaap was zijn vrienden had opgehaald. Die mannen gingen met ons mee naar het plekje op de berg waar we heen wilden.
Het was toen al kwart over 3 ofzo, en eigenlijk was het de bedoeling dat we naar huis gingen, maar toch niet dus. Ik ben niet helemaal de berg op geklommen, ik was halverwege al helemaal buiten adem, dus dat werd het hem niet.
Daarna reden we naar een groot waar vroeger, honderden jaren geleden, de doden werden ingezet. Je zag hier allemaal kisten opgestapeld staan. De chinese mannen die met ons mee waren vonden dat geen probleem en liepen er gewoon overheen. Ook werd er even een deksel opgetild zodat we het skelet konden zien.
Daarna liepen we door het dorpje heen, en dat was smerig, die paden bestaan uit modder en dierenpoep. Verder waren we echt een attractie in het dorp want heel veel mensen bekeken ons.
Uiteindelijk kwamen we aan bij het huisje waar we al eerder thee hebben gehad, daar gingen we eten. Tevoorschijn kwam gekleurde rijst, een grote pan met boullion en vlees en een soort soepprut van bonen en prei, het was een beetje zuurig en ik vond het niet echt lekker.
Ook werd er rijstewijn ingeschonken, ik dacht, ik drink het snel op, maar het blijkt dat als je niet meer hoeft moet je hier juist wat laten staan. Ik had mijn bakje achter me neer gezet dus niemand heeft dat gezien denk ik.
Tijdens het eten kwamen er steeds meer mannen en vrouwen om de tafel heen staan, en na het eten begonnen ze opeens te praten en naar Karin te wijzen, wat bleek nou? Ze vonden Karin heel mooi en besloten haar in klederdracht te hijsen.
Dat was een heel werk, want je krijg een soort tulband op je hoofd gewikkeld en allemaal kleding aan, uiteindelijk kreeg een man ook klederdracht aan en moesten ze samen met een Chinese fluit op de foto. Natuurlijk moest er ook gedanst worden en het was echt super leuk.
Toen we er uiteindelijk om kwart over 7 weg gingen was het al donker en moest ik heel nodig naar de wc, helaas moesten we nog een uur ofzo over een heel hobbelige weg.
Uiteindelijk waren we om half 9 ofzo weer thuis na een super bijzondere dag. Karin die had gevraagd op ze gebakken banaan konden eten die dag, en hoewel we niet op tijd thuis waren voor het avond eten, hadden ze wel wat voor ons bewaard, het was super lekker.
Na nog even geinternet te hebben en de nodige foto’s te hebben gekregen ging ik om een uur of half 11 tevreden naar bed.
Dit was tot nu toe wel de meest bijzondere dag van mijn hele wereldreis en ik had het voor geen goud willen missen.
Zaterdag gaan we naar de masseur en gaat Lineke me meenemen naar Xushi Lu, een grote kleding markt, ik ben benieuwd!
Bijna vergeten, de vragen rubriek:
Baasjes van Okkie:
Brood wat ze hier hebben is niet zo lekker als in Nederland, gebak kennen ze wel natuurlijk maar dat is heel anders dan in Nederland.
Nanda:
Ik heb al snel geleerd dat je wel flexibel moet zijn op reis, ik heb natuurlijk geen gezin of iets dergelijks waar ik mee reis, dus ik kan doen en laten wat ik wil. Best wel heel bevrijdend eigenlijk om niet vast te zitten aan een strak schema.
@Tineke
Je kunt hier echt heel veel halen, maar dingen zoals bestek en echte nederlandse producten zijn wel lastig. Alhoewel, in het tehuis waar ik nu zit hebben ze wel echte lekkere nederlandse kaas. Bestek is hier wel moeilijk te krijgen maar niet onmogelijk. Washandjes kennen ze hier niet verder heb ik nog niet echt iets gemist hier in China.
@Marije
Ik heb laatste mijn souvenier spul naar huis gestuurd, maar verder neem ik het ook mee in mijn tas ja, i heb natuurljk minimale spullen mee dus het valt allemaal wel mee.
-
02 Februari 2012 - 05:58
Papa En Mama:
Wat een belevenissen allemaal, de foto's zijn erg leuk en de klederdracht is ook mooi.
Kleine mensjes hoor en iedereen vindt het knap dat je (bijna) alles eet of probeert te eten.
Knuffel -
02 Februari 2012 - 08:48
Margreet:
Hoi Tamara,
Wat een belevenissen daar in China, en wat heb je al veel gedaan op een dag,leuk hoor!!
Ben benieuwd hoe je het zult hebben op de kledingmarkt en wat gezellig dat er nog wat andere nederlandse meisjes zijn. Geniet maar fijn en doe Hans en Marianne en de kinderen de hartelijke groeten.
-
02 Februari 2012 - 09:41
Alie:
Wat een bijzondere dag heb je gehad! Leuke foto's en weer een mooi verslag. Die overdekte brommer is een prima oplossing, toch? Wat ik heel grappig vind zijn de sportschoenen onder de klederdracht van die Chinese dames.
Als je met een local reist, zie je toch zeker andere en misschien interessantere dingen dan wanneer je op je eigen houtje gaat. Eigenlijk best wel gastvrij van die mensen dat jullie zomaar binnen werden gehaald.
Veel plezier bij de masseur. Waarom moet ik nu toch denken aan die reclame, volgens mij van kauwgom, waar een man op een massagetafel ligt en niet gemasseerd wordt door de schoonheid die hij verwacht, maar door haar lelijke "zus" met een eng gebit ;-). Als het een masseur is: zorg dat je bij de leukste terechtkomt! Als het een masseuse is: bij degene met de mooiste tanden..
Knuffel van ons
-
02 Februari 2012 - 10:40
Tineke:
Dat ziet er goed uit! Hoe warm is het nu daar?
Wel apart alle dingen die je hebt meegemaakt, leuk ook!
Hoe is het om nu weer Nederlands te praten?
Fijne weekend alvast :) x -
02 Februari 2012 - 10:45
Tineke:
En: hoe koud is het daar?
Ik ben net naar buiten geweest, het is hier rond de -10. Best lekker om buiten te zijn, maar je oren en gezicht worden zo koud! -
02 Februari 2012 - 11:58
Riet De Groote :
Hoi Tamara,
Hebben ze daar ook huisdieren zoals katten en honden en dan echt in huis?
En in China hebben ze maar 1 kind, stel dat je een tweeling krijgt hoe gaat het dan?
Doe voorzichtig maar geniet.
Groetjes,
Albert en Riet en een poot van Lotje. -
02 Februari 2012 - 13:57
Janneke:
wat gaaf zeg! heel mooi zo te lezen/ zien. hoe is het kindertehuis?? ik ben benieuwd naar je volgende verhalen, liefs -
02 Februari 2012 - 14:34
Alie:
Wat een verrassing. Net precies valt je kaart in de bus. Dank je wel! Dat gaat snel zeg. En heel wat sneller dan andersom..... -
03 Februari 2012 - 11:40
Papa En Mama:
Ja ja het sneeuwt hier er ligt al redelijk wat dus de sneeuwschuivers 'vliegen'weer de deur uit en ook het strooizout gaat goed -
03 Februari 2012 - 20:55
Bandi:
Ik heb nog niet alles gelezen maar je beschrijft het goed en de foto''s video's zijn leuk.
Volgende keer zal ik de acties wel doorsturen want het magazijn is weer helemaal vol dus mijn omzet is goed geintje.
Heel veel succes en plezier met alle dingen die nog gaat doen je bent een topper dat je dit doet.
Groetjes bandi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
